Selamlar;

Geçen hafta yaptığımız beyin fırtınaları şu şekildeydi:

Birinci fikir üzerinden:  (engelliler)

neden işitme engelli

sosyal medyadan birşeyler yapılabilir

viral bir çalışma yapılabilir.

ödül motivasyonlu bir oyun yapılabilir

tv’ye altyazı isteğe göre kaldırılıp eklenebilen altyazı

vücut dili eğitim kurumları?

sessiz video konusu

targetına göre düşünmek çalışmayı

engelsizlere engellilerle ilgili iletişime yönelik çözüm kolaylaştırıcı

samsung örneği

meslek meselesi pozitif ayrımcılığa gelmeden nasıl engellilerin pozitif yönleri kullanılır

Engelliğe ayrı bir kapasite kazandırmak anlamına mı gelir?

motion trackingli oyun

Yarı biyonik insan meselesi geçen sene elif hocanın dersindeki misafir http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WcM0ruq28dc (şu olay)

İkinci fikir açısından (çocuklar) :

göç konusuyla ilgili bir araştırma

Telefonda bir application yapılabilir ancak heryerde kullanılabilecek birşey olmalı illa karşı karşıya iki tarafı oturtup yapılan birşey olmamalı

3d printing kulak yapılmış. Adamın araştırmalarından birşey yapılabilir mi?

Gibi gibi şeyler konuştuk. Geçen hafta daha önceki senelerde okulda eğitim veren kişiyle iletişime geçildi ve kendisi de ofiste bunu önce benim öğrenmem gerektiğini (yapmam için) bunun da bir senede anca olabileceğini ve projenin çok geniş kapsamlı olduğunu düşündüklerini söylediler. Aslında burada benim hesaplamadığım şey, bu projeye girerken biraz zaman yönetimi. Yani önce benim iyice hakim olmam gerekiyor ki projeyi baya baya yapabileyim. Benimle eğitimde neleri verdiğini paylaştılar. Onlar da şu linkte…

http://hbogm.meb.gov.tr/modulerprogramlar/yeni_programlar/kisisel_gelisim/isaretDili.pdf

Gerçekten bayağı kapsamlı olacak gibi. Ama bu işin ucunu bıraktığım anlamına da gelmiyor yani bu konu hep aklımda :).

Gelelim diğer bir mesele olan çocuklara. Diğer kendini keşfet (benim Kilis ve Muş’a gittiğim) yapan insanlarla konuştum. Hani bahsetmiştik ya çocukların problemleri ne diye. Göçten önce gelen cevap ‘özgüven eksikliği’ oldu. Yani orada bir çocuğun mesela ne olmak istiyorsun diye sorulduğunda verdiği cevap ‘boyacı, çünkü babam da o mesleği yapıyor’ bak boyaları çok seviyorsan bunu geliştirebilirsin ressam olabilirsin gibi cevaplara tepki yok, ya da çok iyi voleybol oynayan kızlar isterlerse bunu profesyonel olarak ilerletebilecekleri şansını düşünmüyorlar. tabii burada öğretmenlerin payı çok fazla. çocukları dövenler, onların özgüvenlerini kıranlar aslında onlar. ama işin bir de şu noktası var, aslında onlar da birer ebeveyn. yani ileride bu çocuk ‘büyüdüğünde’ senin başına bela olacak, toplum işte, ya da senin çocuğunda başka bir öğretmenin altında böyle bir eğitime maruz kalıyor. yani yine geldik bilinçlenme kısmına. Bunu derste sözel olarak daha iyi açıklayacağıma inanıyorum 🙂 .

http://www.imaginingmozambique.org/

böyle bir şey gördüm. acaba ben de bilgilendirici bir site gibi bir şey yapabilir miyim diye düşünüyorum? yani hem içinde kendini keşfette ya da çocuklarla çalışan insanların anıları olacak ve buradan da aslında neleri yanlış yapıyoruz çocukları eğitirken nasıl hatalar ne gibi sonuçlara çıkıyor gibi böyle oyunlu tıklamalı bir şeyler düşünüyorum. aklımdaki fikri daha oturtacağım derste bahsedip ama bu ortama girip bir şeyler okuyan kafasında soru işaretleriyle dönmeli. belki de göç ve özgüven problemini birleştirebilirim diye düşündüm. belki ahmet’in projesi gibi bir şeyler olabilir ( ilk derste gördüğümüz)